Dnia 9 października 2024 na podstawie Zarządzenia nr 37/10/2024
powołano Międzynarodowy Zespół Doradczy Dyrektora Instytutu Chemii
Bioorganicznej Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu w nowym składzie.
Poprzedni Zespół powołany został wiele lat temu jako gremium światowej klasy, znakomitych
naukowców, reprezentujących dziedziny nauki uprawiane w ICHB PAN. Zadaniem
Zespołu jest doradzanie Dyrektorowi ICHB PAN w sprawie strategii naukowego
rozwoju Instytutu.
Na przestrzeni lat, tematyka badań prowadzonych w Instytucie
uległa pewnej transformacji. Do badań z
pogranicza chemii bioorganicznej oraz biologii molekularnej, dołączyły takie specjalności
naukowe jak biomedycyna, genomika, neurobiologia czy biologia systemowa. W
związku z tym Dyrektor Instytutu dr hab. Luiza Handschuh, prof. ICHB PAN, po
zasięgnięciu opinii Rady Naukowej, podjęła decyzję o powołaniu nowego składu Międzynarodowego
Zespołu Doradczego.
Z przyjemnością zawiadamiamy, że w kadencji trwającej od 09.10.2024
r. do 08.10.2028 r. członkami Międzynarodowego Zespołu Doradczego zgodzili się
zostać:
Prof. Paola B. Arimondo, Institut Pasteur, Université Paris Cité, CNRS, Paryż, Francja
Profesor Arimondo jest z wykształcenia chemikiem i biofizykiem, prowadzi badania z pogranicza chemii i biologii starając się opracować oryginalne narzędzia chemiczne przydatne w poznawaniu mechanizmów molekularnych chorób człowieka. Od 2018 roku jest założycielką i kierownikiem Zakładu Epigenetycznej Chemii Biologicznej (EpiChBio) w Instytucie Pasteura, specjalizującym się projektowaniu i wykorzystywaniu nowych narzędzi chemicznych do badania procesu nieprawidłowej metylacji w komórkach nowotworowych oraz opracowywaniu strategii terapeutycznych ukierunkowanych na te mechanizmy.
Prof.
François Chaumont, Louvain Institute of Molecular Science and Technology,
Université Catholique de Louvain, Belgia
Profesor
Chaumont jest wybitnym specjalistą w zakresie biologii molekularnej roślin, w
szczególności zainteresowany procesami wzrostu i rozwoju organizmów roślinnych
oraz udziału w tych procesach transportu cząsteczek przez błonę biologiczną. Od
1998 roku kieruje i rozwija własną grupę badawczą, której celem jest poznanie
mechanizmu działania, funkcji oraz regulacji akwaporyn. Nadzoruje również
projekt badawczy mający na celu opracowanie wydajnej platformy hodowli
komórkowej.
Prof.
Sandrine Etienne-Manneville, Institut Pasteur-CNRS, Paryż, Francja
Profesor Etienne-Manneville sprawuje rolę dyrektora naukowego
w CNRS oraz kieruje zarówno Zakładem Dynamiki Komórkowej w Fizjologii i
Patologii, jak i Laboratorium Polarności Komórkowej, Migracji i Raka. Z
wykształcenia immunolog, specjalizuje się w badaniach roli cząsteczek
adhezyjnych w procesach aktywacji polaryzacji komórek w warunkach fizjologicznych
oraz patologicznych, a także mechanizmów regulatorowych migracji astrocytów w
glejaku w kontekście procesów zapalnych.
Prof. Janez
Plavec, Slovenian NMR Centre, National Institute of Chemistry, Ljubljana,
Słowenia
Chemik, stypendysta Programu Fulbrighta na uczelni Georgia
Institute of Technology, Atlanta, USA. Od 1996 roku Kierownik Słoweńskiego Centrum
NMR w Ljublianie. Przewodniczący Rady Dyrektorów Konsorcjum
Środkowoeuropejskiej Infrastruktury Badawczej CERIC-ERIC oraz przewodniczący
Rady Republiki Słowenii odpowiedzialnej za przyznawanie nagród za wybitne
osiągnięcia w nauce i badaniach. Profesor Plavec zajmuje się badaniami dynamiki
układów biomakrocząsteczkowych oraz interakcji małych cząsteczek i jonów metali
z DNA i RNA. Specjalista w badaniach strukturalnych nukleotydów i białek.
Prof. Nikolaus Rajewsky, Max Delbrück Center and the Humboldt
University, Berlin, Niemcy
Profesor Rajewsky jest biologiem systemowym, specjalizującym
się w badaniach funkcji RNA oraz regulacji ekspresji genów w procesach
regeneracyjnych i patofizjologii człowieka. Jest założycielem i kierownikiem
Berlin Institute for Medical Systems Biology (MDC-BIMSB) oraz koordynatorem
europejskiego konsorcjum „LifeTime”, składającego się z 90 instytucji
badawczych i ponad 70 firm, którego zadaniem jest zrozumienie molekularnych
mechanizmów progresji chorób człowieka. Laureat licznych nagród, włączając
jedną z najbardziej prestiżowych nagród w Niemczech - nagrodę „Leibniza”, przyznawaną
wybitnym naukowcom za wyjątkowe osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych.